Als je kindje niet wilt slapen: Artikel overgenomen uit Nu.nl
Mijn kind valt niet alleen in slaap: ‘Een patroon is niet zomaar doorbroken’
Wanneer moet dat speentje echt de prullenbak in? Hoe zorg ik voor babyvoeding zonder microplastics? En is het wel normaal dat mijn kleuter geen vriendjes heeft? Wekelijks legt NU.nl een opvoedvraag voor aan een expert of ervaringsdeskundige. Deze week is dat: “Mijn dochter valt alleen in slaap als ik op haar kamer blijf. Hoe leer ik haar zelf in slaap te komen?”
Naar beneden gaan, je kind laten huilen en wachten tot het uitgeput in slaap valt? Dat advies is achterhaald, vertelt Francis Lanen, grondlegger van het Landelijk Netwerk Slaapoefentherapeuten. “Een kind zal uiteindelijk een keer in slaap vallen, maar wél enorm gestrest en angstig.” Slapen krijgt dan een negatieve associatie. “Dat wil je juist voorkomen. Je wil niet dat in bed gelegd worden met onveiligheid wordt geassocieerd.”
“In de eerste maanden is het vooral belangrijk dat een kind zich veilig, goed gevoed en comfortabel voelt.”
Francis Lanen, Landelijk Netwerk Slaapoefentherapeuten
Een baby kun je niet verwennen
Vaste patronen rond het slapengaan, zoals op de kamer blijven tot een kind slaapt, sluipen er vaak in vanuit de babytijd. Die patronen zijn niet vreemd. Tot een maand of vijf kun je een baby niet verwennen, benadrukt Lanen. “In de eerste maanden is het vooral belangrijk dat een kind zich veilig, goed gevoed en comfortabel voelt. Dus: draag je kindje bij je, zorg voor huid-op-huidcontact en laat je baby in je nabijheid in slaap vallen. Dat is alleen maar goed voor de hechting.” Maar wieg je je kindje met negen maanden nog steeds in slaap? Dan kan een kind er zó afhankelijk van zijn geworden, dat je er niet zomaar meer van loskomt.
Als zo’n patroon eenmaal ontstaan is, adviseert Lanen om het rustig en gestaag te gaan doorbreken. “Bijvoorbeeld door jouw matras naast het bed van je kindje te leggen en daar te gaan slapen. Als je kind wakker is, voelt het zich veilig. Vervolgens leg je het matras steeds iets verder weg. Op een gegeven moment vervang je het matras door een stoel, die je in kleine stapjes naar de deuropening schuift. Troost je kind als het nodig is. Zo went je kind geleidelijk aan meer afstand en zelfregulatie, zonder de veiligheid te verliezen.”
“Als ouder moet je goed uitgerust zijn en je geduld kunnen bewaren als je je kind naar bed brengt.”
Francis Lanen, Landelijk Netwerk Slaapoefentherapeuten.
Temperament kan een rol spelen
Laat je kind zich niet makkelijk sussen? Als medische oorzaken uitgesloten zijn, kan het temperament van de baby een rol spelen, en ook de vermoeidheid van de ouders mag volgens Lanen niet worden onderschat. “Als ouders op hun tandvlees lopen en hun kind het liefst achter het behang zouden plakken, dan voelt een kind dat aan. Als ouder moet je goed uitgerust zijn en je geduld kunnen bewaren als je je kind naar bed brengt.”
Om slaapproblemen te voorkomen, adviseert Lanen ouders om kinderen vanaf jonge leeftijd al in kleine stapjes te laten wennen aan zelfstandig te gaan slapen. “Vanaf een maand of zes kun je daar echt werk van gaan maken.” Dat is ook een mooie leeftijd om te starten met een knuffeltje. “Een kind kan zo’n knuffel gaan verbinden met slaap. Op die manier kun je positieve slaapassociaties creëren.” Ook vaste routines helpen. “Je kindje leert dan: na het badderen krijg ik een voeding, daarna word ik voorgelezen en vervolgens is het tijd om te gaan slapen.”
Gebroken nachten horen erbij. Maar wanneer gaat je baby doorslapen? En wat als je baby een nachtbraker blijft? Hoe en vanaf wanneer kun je doorslapen stimuleren?
Wakker in wiegje
Nog een tip van de slaapoefentherapeut: leg je baby ook eens wakker in het wiegje om te gaan slapen. “Gaat je kindje huilen? Dan kan je het troosten. Je biedt dus wel de nabijheid en veiligheid die je baby nodig heeft, maar je kindje gaat uiteindelijk steeds meer zelf zoeken naar maniertjes om rust te vinden. Zo went een kind rustig aan het idee dat het de ouders minder nodig heeft om in slaap te komen, en blijft het zich veilig voelen.”